ماجرای اختصاص یافتن پورت شماره 22 به SSH
Developer ها اکثراً با پورت‌هایی همچون ۸۰ برای Web Server و یا پورت 21 برای FTP و غیره آشنایی دارند؛ می‌دانیم که برای ارتباطات امن ریموت هم از SSH با پورت پیش‌فرض ۲۲ استفاده می‌شود. متنی که در ادامه می‌خوانید، ماجرایی است به قلم Tatu Ylonen -مبتکر Secure Shell یا به‌اختصار SSH- در مورد نحوهٔ اختصاص یافتن پورت شماره 22 به این پروتکل که در نوع خود، داستانی جالب است.
من نسخۀ اولیۀ SSH را در بهار سال 1995 نوشتم؛ در آن زمان Telnet و FTP کاربرد فراوانی داشتند. من SSH را طراحی کردم تا آن را جایگزین این دو فناوری کنم و این در حالی بود که پورت شمارۀ 23 به Telnet و پورت شمارۀ 21 به FTP اختصاص داده شده بود و پورت شماره 22 که در بین این دو بود، هنوز آزاد بود.
با خود فکر کردم داشتن پورت شماره 22 یکی از آن مواردی است که علیرغم این که خود اهمیت خاصی ندارد اما می‌تواند به‌نوعی مایۀ اعتبار دارندۀ خود باشد. اما چه‌طور می‌توانستم به دستش بیاورم؟ خودم تا آن موقع هیچ پورتی را به‌خود اختصاص نداده بودم و تجربه‌ای در این زمینه نداشتم اما کسی را می‌شناختم که این کار را کرده بود و با فرآیند آن آشنا بود و از وی برای این کار راهنمایی گرفتم.
در آن زمان، مراحل اصلی اختصاص دادن پورت نسبتاً ساده بود؛ اینترنت کوچک‌تر بود و ما هنوز در مراحل اولیۀ فراگیر شدن اینترنت بودیم. شماره پورت‌ها توسط Internet Assigned Numbers Authority یا IANA اختصاص داده می‌شد. در آن زمان، این پست متعلق به پیشگامان اینترنت مانند جان پاستل و جویس.ک رینولدز بود. جان علاوه بر مسئولیت‌های دیگر، ویرایش استاندارد پروتکل‌های کوچک مانند (IP (RFC 791) ،ICPM (RFC 792 و (TCP (RFC 793 را نیز برعهده داشت.
جان -به‌عنوان کسی که همۀ RFC های مهم اینترنت را نوشته بود- برای من ترسناک به‌نظر می‌رسید! به هر حال، درست قبل از انتشار ssh-1.0 در ماه جولای سال 1995، ایمیلی با این مضمون را به IANA ارسال کردم:...
برای نظر دادن ابتدا باید وارد شوید. برای ورود اینجا کلیک کنید.